Mam 18 lat, w rekolekcjach organizowanych przez siostrę Krystynę (...) dowiedziałam się od cioci i pomyślałam, że mogę pojechać. Nie żałowałam, że pojechałam - tamtejsza atmosfera sprawiła, że czułam się jakby bliżej Boga.

Temat rekolekcji (.) dotyczył przede wszystkim Eucharystii, która nie jest łatwą tajemnicą jednak przy pomocy siostry Krystyny i księdza rekolekcjonisty wszystko stało się proste i zrozumiałe. Eucharystia jest ucztą, którą gotuje nam Bóg. Uczta ta jest oczywistym wymiarem Eucharystii.Pan przygotowuje dla nas nie tylko stół swojego Ciała, ale przede wszystkim stół swego Słowa, które jest dla nas pokarmem.

Rekolekcje w Mariówce różnią się od każdych innych, siostra Krystyna potrafi tak zorganizować czas, aby wyłączyć się na te kilka dni z codzienności i pobyć "sam na sam" z Jezusem. W tym właśnie czasie Jezus mówi do nas bardzo dużo trzeba tylko chcieć słuchać jego słów i odnosić je do swego życia. W czasie rekolekcji jest spowiedź która różni się od tej w kościele bo można porozmawiać z księdzem w cztery oczy. W moim przypadku za każdym razem kończyło się to płaczem, po prostu patrząc na księdza w czasie wyznawania grzechów zaczęłam zdawać sobie sprawę z tego jak wielką przykrość i ból sprawiłam Panu swoim postępowaniem. Eucharystia także wyglądała inaczej niż zwykle bo w żadnym kościele a przynajmniej w większości nie spotyka się spontanicznej modlitwy wiernych i nie każdy ma szansę na przykład zaśpiewać psalm czy przeczytać czytanie. Siostra Krystyna
daje taką możliwość każdej chętnej osobie. Czuje się wtedy taką niesamowitą satysfakcję, że to właśnie ty możesz przeczytać Słowo Boże czy zaśpiewać psalm w czasie Eucharystii.Rekolekcje i Mariówka wzbudziły we mnie refleksję na temat powołania i przyszłości. Nadal głęboko zastanawiam się nad tym, co będę robiła po maturze i biorę też pod uwagę opcję życia zakonnego.

Justyna