Ty
jesteś mocą,
Ty jesteś orzeźwieniem,
Ty jesteś nadzieją naszą,
Ty jesteś wiarą naszą,
Ty jesteś miłością naszą,
Ty jesteś całą słodyczą naszą,
Ty jesteś wiecznym życiem naszym:
Wielkim i przedziwnym Panem,
Bogiem wszechmogącym, miłosiernym Zbawicielem.
św.
Franciszek z Asyżu
|
Polecamy
lekturze wielkopostnej fragment wyjątkowego listu, napisanego
przez św. Franciszka z Asyżu. Jego adresatami
byli ludzie z kręgów związanych bliżej ze św. Franciszkiem."Mężczyźni
i kobiety czyniący pokutę" - jak ich nazywał.
Wszyscy,
którzy miłują Pana z całego serca, z całej duszy i umysłu,
z całej mocy (por,. Mk 12, 30) i
miłują bliźnich swoich jak siebie samych (por.
Mt 22, 39), a mają w nienawiści ciała swoje z wadami
i grzechami, i przyjmują Ciało i Krew Pana naszego Jezusa
Chrystusa, i czynią godne owoce pokuty: O, jakże szczęśliwi
i błogosławieni są oni i one, gdy takie rzeczy czynią
i w nich trwają, bo spocznie na nich Duch Pański (por.
Iz 11, 2) i uczyni u nich mieszkanie i miejsce
pobytu (por. J 14, 23), i są synami
Ojca niebieskiego (por. Mt 5, 45),
którego dzieła czynią, i są oblubieńcami, braćmi i
matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa (por.
Mt 12, 50).
Oblubieńcami
jesteśmy, kiedy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym
z Panem naszym Jezusem Chrystusem. Braćmi dla Niego
jesteśmy, kiedy spełniamy wolę Ojca, który jest w niebie
(por. Mt 12, 50). Matkami,
gdy nosimy Go w sercu i w ciele naszym
(por. 1 Kor 6, 20) przez miłość Boską oraz czyste
i szczere sumienie; rodzimy Go przez święte uczynki, które
powinny przyświecać innym jako wzór (por.
Mt 5, 16).
O,
jak chwalebna to rzecz mieć w niebie świętego i wielkiego
Ojca! O, jak świętą jest rzeczą mieć pocieszyciela,
tak pięknego i podziwu godnego oblubieńca! O, jak
świętą i cenną jest rzeczą mieć tak miłego, pokornego,
darzącego pokojem, słodkiego, godnego miłości i ponad
wszystko upragnionego brata i takiego syna:
Pana naszego Jezusa Chrystusa, który życie oddał za
owce swoje (por. J 10, 15) i
modlił się do Ojca mówiąc: Ojcze święty, zachowaj w
imię twoje tych (J 17, 11) których
Mi dałeś na świecie; Twoimi byli i dałeś Mi ich (por.
J 17, 6). I Słowa, które Mi dałeś, dałem im; a
oni przyjęli i prawdziwie uwierzyli, że od Ciebie wyszedłem
i poznali, że Ty Mnie posłałeś (por. J
17, 8). Proszę za nimi, a nie za światem
(por. J 17, 9). Pobłogosław i uświęć (por.
J 17, 17), i za nich samego Siebie poświęcam w
ofierze (J 17, 19). Nie tylko za
nimi proszę, ale za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą
we Mnie (por. J 17, 20), aby byli
poświęceni ku jedności (por. J 17, 23),
jak i My (J 17, 11). I chcę,
Ojcze, aby i oni byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, żeby
oglądali chwałę moją (por. J 17, 24)
w królestwie Twoim (Mt 20, 21).
Amen.
św.
Franciszek z Asyżu
|
fotogaleria