Świadectwo Małgorzaty

Refleksje po rekolekcjach w Mariówce

Dziękuję Bogu za każdą chwilę spędzoną na rekolekcjach powołaniowych, dziękuję Siostrom (szczególnie Siostrze Basi i siostrze Krystynie, a także Matce Generalnej) poświęcony mnie i innym dziewczętom czas i za okazane nam wielkie serce! To był naprawdę wielki czas, dobry czas. Czas samotności i czas wspólnoty, możliwości spotkania się z Jezusem ukrytym w głębinach mojego serca, tam, gdzie w życiu codziennym nie zawsze zauważam Jego obecność i możliwości porozmawiania z siostrami o takich sprawach najzwyklejszych i tych bardziej wzniosłych. Bardzo ważne dla mnie było skonfrontowanie swoich wyobrażeń o życiu "za murem" z rzeczywistością, co wyszło na wielki plus dla Sióstr, które dały wielkie świadectwo chrześcijańskiej radości i pogody serca.

Siostry, pozostając z dala od "atrakcji" które dziś są na topie i wydają się być konieczne w życiu młodych dziewczyn, wcale nie przestają być kobiece, wręcz przeciwnie. Są upiększone miłością i wrażliwością bardziej niż wszystkimi szminkami świata! Piękna jest też Ich modlitwa . Różaniec ukazuje się jako autentyczna "pieśń Chwały", a nie "odklepywanie obowiązku" z jakim spotkałam się nieraz na Nabożeństwach Październikowych.

Dziś, gdy kobiety za wszelką cenę próbują dorównać mężczyznom, gdy sens macierzyństwa coraz częściej jest podważany, gdy niejednokrotnie godność kobiety "wisi na włosku" - za zgodą jej samej, Siostry Służki, które są duchowymi matkami wszystkich potrzebujących i błądzących w ciemnościach, przez czystość świadczą o prawdziwej miłości, nie takiej "love" z modnego przeboju, plakatu i reklamy, ale o miłości oblubieńczej z Pieśni nad Pieśniami, o miłości opisanej przez św. Pawła - ofiarnej i znoszącej wszelkie przeciwności, przez święte posłuszeństwo dyskretnie pokazują światu, że nie dominacja jest miarą godności człowieka, przez swoje ubóstwo uczą mnie, że najnowszy model komórki i jeansy od Levisa czynią moje życie pięknym, ale zawierzenie i zaufanie Bogu ...Pozornie niezauważalne jest życie codzienne, Sióstr Służek, w którym praca niejednokrotnie ciężka, nie jest drogą do kariery ale służbą dla dobra innych, gdy starszy człowiek ma swoje właściwe miejsce - godne i pierwsze, a nie jest spychany na margines, jako już "nieproduktywny"... pozornie. Dla Sióstr jest to wszystko zwykłe, codzienne, naturalne. Jednak ta zwyczajność ukryta w Bogu dla osoby przychodzącej z zewnątrz jest ciepłym pledem na zmarznięte serce i światełkiem w ciemności, gdy świat zaczyna przerastać!

Dlatego każdej dziewczynie, która szuka swojego miejsca w świecie, czy w małżeństwie, czy w zakonie, ale chce swoje życie przeżyć w pełnej godności kobiety i w bliskości z Bogiem, polecam przynajmniej raz w życiu odprawienie kilkudniowych rekolekcji, a nawet częściej brać udział w organizowanych przez Siostry Dniach Skupienia, by zatrzymać się w biegu i znaleźć na nowo ten najgłębszy sens życia w Bogu, i jako nigdy niedezaktualizujący się wzór postawy kobiety obierać Maryję. Ona, także przez życie swoich córek i naśladowniczek - Sióstr Służek pokazała mi wartość największego powołania - do życia, do miłości, do bycia kobietą.

Małgorzata Maria