Tegoroczne
spotkanie juniorackie przeżywałyśmy w Pavilnys
na terenie Prowincji Litewskiej. Przekroczyliśmy
granicę Polsko-Litewską, zostaliśmy przywitani
tęczą, oraz pięknym krajobrazem przeplatanym unosząca
się mgłą, który połączony z zachodem słońca tworzył
niesamowity klimat podziwu i zachwytu nad pięknem
tej ziemi. Siostry Prowincji Litewskiej zatroszczyły
się, abyśmy bezpiecznie dotarły do celu naszej
podróży. Przez Wilno, do dzielnicy Pavilnys- gdzie
mieszkają nasze siostry, holowała nas s. przełożona
Rita Bernotaite. W domu przywitała nas Siostra
Przełożona Prowincjalna Ona Raudoniute.
Następnego
dnia po modlitwach porannych wyruszyłyśmy na spotkanie
z Matką Bożą Ostrobramską gdzie uczestniczyliśmy
we Mszy Św.potem rozpoczęliśmy z panią przewodnik
Jadwigą Szlachtowicz zwiedzanie Vilna - miasta
wielu kultur i wielu wyznań. Pierwszym miejscem
które zwiedziliśmy była Cerkiew pod wezwaniem
Zesłania Ducha Świętego w której znajdują się
relikwie trzech świętych męczenników oraz bogate
zbiory ikon i obrazów. Nasza grupa została uprzywilejowana
wyjątkową życzliwością prawosławnego mnicha. Otrzymaliśmy
nawet cudowny olejek i widokówki. Następnie udaliśmy
się w kierunku bramy bizantyjskiej, obok której
znajduje się zniszczony kościół Bazylianów oraz
budynki klasztorne, w których było więzienie carskie
gdzie więziono m.in. Adama Mickiewicza (najprawdopodobniej
miejsce akcji "III cz. Dziadów"). Kolejną
świątynią, którą zwiedziliśmy był zadziwający
w wystroju kościół św. Piotra i Pawła. Następnym
miejscem, które poznaliśmy był klasztor św. s.
Faustyny. Około godziny 15.00 udaliśmy się w kierunku
kościoła Bożego Miłośierdzia w którym znajduje
się pierwszy obraz Miłosierdzia Bożego namalowany
przez Kazimierowskiego na polecenie św. s. Faustyny.
Z racji odprawiającej się tam Mszy Św. udaliśmy
się do kościoła Św.Ducha, gdzie modliliśmy się
Koronką do Bożego Miłosierdzia. Następnie udaliśmy
się do bazyliki archikatedralnej św. Stanisława
i św. Władysława, gdzie w bocznej kaplicy znajdują
się relikwie św. Kazimierza. Po wyjściu z katedry
przespacerowaliśmy się obok pałacu Prezydenckiego
i Uniwersytetu Vileńskiego,dzielnicą żydowską
w kierunku kościoła gotyckiego pod wezwaniem św.
Anny i kościoła Bernardynów skąd autokarem udaliśmy
się na cmentarz na Rossie. Był to ostatni punkt
naszego kulturo-poznawczego pielgrzymowania po
Vilnie. Następne dni upływały nam w klimacie duchowym,
w który wprowadzało nas Słowo Boże. Tematyka bowiem
tygodnia juniorackiego były psalmy. Naszym spotkaniom
przewodniczył dr hab. O. Adam Ryszard Sikora OFM
z Uniwersytetu A. Mickiewicza z Poznania.
W
pierwszym dniu wykładów Ojciec nakreślił nam ramy
czasowe i kulturowe w jakich powstawały psalmy.
Przybliżył nam historię Narodu Wybranego. To pozwoliło
nam zagłębić się w tematykę życia duchowego ówczesnego
żyda. Psalmy bowiem są zwierciadłem ludzkiej duszy
i jej dialogu z Bogiem.
Można
powiedzieć, że Psalmy to dialog historii z niebem.
Aby dobrze zinterpretować myśl teologiczną ukrytą
w treści Psalmu warto zapoznać się z jego historią.
Do omowienia zostały wybrane Psalmy, którymi aktualnie
modliliśmy się w Liturgii Godzin.
Uwieńczeniem wykładów o tej tematyce było napisanie
osobistej modlitwy na wzór 27 Psalmu. Modliłysmy
sie tym Psalmem podczas jednej z adoracji Najświętszego
Sakramentu uwielbiając Go za Jego miłującą obecność
w historii Narodu Wybranego i w naszym życiu.
Ojciec Adam był świetnym nauczycielem. Dzielił
się z nami swoją wiedzą i doświadczeniem, przybliżył
nam historię i głębie modlitwy Psalmami. Ukazywał
przy tym istotę poprawnej interpretacji Słowa
Bożego przez poznanie znaczenia niektórych wyrazów.
Z wielką wrażliwością i cierpliwością odpowiadał
na każde pytanie. Uczulał nas, abyśmy w codziennym
kontakcie ze Słowem uchwycili to co najważniejsze,
żyli Nim i wydawali konkretne owoce.
Czas naszych spotkań rekreacyjnych był bardzo
zróżnicowany. Nie brakowało w nim form i sposobów
okazywania radości i poznawania siebie, aczkolwiek
przybierał on nieraz charakter formacyjno-wychowawczy.
Właśnie na jednej z nich miałyśmy możliwość spotkania
i poznania Siostry Nijole Sadunaite. Swoją postawą,
sposobem bycia i prostym słowem siostra dała nam
świadectwo żywej wiary. Z radością opowiedziała
nam o doświadczeniach życiowych, które dotknęły
ją w czasach komunistycznych. Dla niejednej z
nas- była to lekcja historii na żywo, która z
pewnością na długo pozostanie w sercach.
Poza wspólnymi spotkaniami wokół Stołu Słowa oraz
Ciała i Krwi Pańskiej, był również czas na umocnienie
więzi wspólnotowych podczas posiłków i spacerów.
Czas nauki, modlitwy i integracji upłynął bardzo
szybko.
Ostatniej
nocy odbyło się czuwanie w Kościele Bożego Miłosierdzia
- czas Uwielbienia, Dziękczynienia, Ofiarowania,
zaufania Bożemu Miłosierdziu oraz spotkania z
Naszym Boskim Oblubieńcem. Trwaniem przy Panu
i w Jego Miłości zakończyliśmy tydzień junioracki
i wyruszyliśmy w drogę powrotną do Polski.
Dziękujemy
Bogu za otrzymane łaski. Matce Przełożonej, Siostrom
Przełożonym Prowincjalnym i domowym składamy również
wyrazy wdzięczności za duchowe towarzyszenie i
możliwość uczestnictwa w tym spotkaniu formacyjnym
na Litwie. Mamy nadzieję, że owoce tego spotkania
będą cennym darem nie tylko dla nas samych, ale
także dla naszych wspólnot i całego Zgromadzenia.
Ojcu Adamowi pragniemy podziękować za głoszone
Słowo Boże, za kapłańską posługę i braterską obecność,
otwartość i życzliwość oraz za wspólną modlitwę
w czasie tych dni. Siostrze Wikarii oraz naszym
Siostrom Mistrzyniom dziękujemy za świetną organizację
i opiekę od strony materialnej i duchowej, za
wszelką troskę i dobro. Wdzięczną pamięcią ogarniamy
siostry z Łomży (smaczne obiady) a szczególnie
siostry z Vilna - gościnnie częstujące nas rozmaitymi
potrawami.
Wszystkim
składamy serdeczne Bóg zapłać za wszelkie dobro.
Niech Pan Jezus zapłaci i Św. nasz Ojciec Franciszek,
Bł. Ojciec Honorat i wszyscy Święci!
przygotowała:
s. Monika